Keep on dreaming

Mag je wel dromen als je het al zo goed hebt? Als je het eigenlijk zoveel beter hebt dan heel veel anderen? Lastig dilemma vind ik. Maar dromen gaat bij mij vanzelf dus heb ik daar wat op gevonden. Dromen mag altijd, maar de beste dromen brengen ook iets aan een ander. Dus dat is dan de uitdaging.

Nu het nieuwe jaar is begonnen en de goede voornemens om de oren vliegen, lees ik ook veel over dromen concretiseren en uitvoeren. Zelf droom ik dus graag en altijd. Ik heb altijd plannen en ideeën, de meesten rommelen jaren in mijn dromenkast zonder iets concreets te worden, maar soms ineens dan komt zo’n oude ongrijpbare droom van de plank gerold en verandert in mijn handen tot iets concreets.

Dat zijn bizar heerlijke momenten. Het heeft lang geduurd voordat ik begreep dat al dat dromen ook ongelukkig kan maken. Vooral als je er niets mee doet en het wel heel graag wilt. Het heeft nog langer geduurd voordat ik begreep dat als je iets met je dromen wilt doen, dat je dan nog iets erbij nodig hebt: lef. Als je geen lef hebt, blijf je dromen en worden je dromen frustraties.

Wie wil dat nou? Dat iets moois iets lelijks wordt. Toch denk ik dat het zo maar zo kan uitpakken. Er zijn ontzettend veel programma’s van geslaagde mensen om te leren je dromen uit te voeren. Ik ga niet schrijven dit niet helpt, want dat is niet waar. Ik heb veel geleerd van mensen die hun dromen uitvoeren. Althans, ik denk dat ik dingen geleerd heb, want daarmee is het net alsof ik dat dagelijks doe. En zo is het dus niet.

Ik heb namelijk maar beperkt lef. En als ik al mijn dromen tegelijkertijd uit wil voeren, dan heb ik zeker niet genoeg lef. Dus kies ik steeds één ding. En dat vind ik al heel erg veel. Een boek schrijven, dat is er één. En niet alleen schrijven, maar ook dat het dan in de winkel verschijnt. Dat is al een stuk moeilijker. En het is ook eng. Zo kwetsbaar. Daarom heel blij dat we het samen doen. Maar het is vooral magisch.

Als alles gaat waar we nu hard voor werken, gaat het gebeuren dit jaar. Dan komt het er. Ik durf het nog niet te geloven, maar ik durf er wel heel hard voor te werken. Net zo lang tot we denken dat er staat wat we bedoelen. Dat is een heel gedoe, maar wel een erg mooi gedoe. Dan is de droom nog niet vervuld, want daarvoor is nodig dat het de ander wat brengt. Anders schrijf ik gewoon nog een boek.


Ontdek meer van Pamela Guldie

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll Up